دیار عشقه کونول، لااُبالی قویما قدم

لبین‌ده عاشقه اولسایدی استفاده یئری

قدح‌ده قانه دونوب قالمازایدی باده یئری

دیار عشقه کونول، لااُبالی قویما قدم

بو بارگاهه گئدرکن، بیر اعتقاده یئری

اراده سیزلره یئر یوخدو عشق مولکون‌ده

خوشا اول عاشقه‌وار اوندا بیر اراده یئری

شراب مجلسینه قویمایین گله‌ن‌ده رقیب

ده‌گیل بو گوشه‌ی جنت حرام‌زاده یئری

سنین گؤزل‌لیگی‌نین عاجزم اِفاده‌سینه

ملک‌دن اوزگه‌سـنه تاپمادیم اِفاده یئری

تکبر اهلینی عشق ایچره ایسته‌مز جانان

طریق عشقه کونول، دائماً فتاده یئری

دیار عشقده واحد، هامی برابر دیر

بیلین‌مز اوردا گدا ایله شاهزاده یئری

شاعر: علی آقا واحد

بوتون دنیانی من

چوخ گوزه‌للر گوردوم آختاردیم بوتون دونیانی من

تاپمادیم عالمده اوز کونلوم سئون جانانی من

بی‌نوا پروانه‌لر تک یئتمه‌دیم مقصودیما

عشق سوداسیله یاندیردیم بو شیرین جانی من

نازنین، آهو باخیشلی چوخ پری‌لر گورموشم

سئومه‌دیم اوز سئوگیلیمدن باشقا بیر جیرانی من

بولبول نالانی‌یم من بیر گول اوزلی دلبرین

نیلره‌م هر لاله اوزلی غنچه‌ی خندانی من

هر گولون بیر عطری وار هر غنچه‌نین بیر نشئه‌سی

اولموشام چوخ نازنین‌لر باغی‌نین باغبانی من

وار امیدیم وصل جانانه یئتیشسین تئز الیم

آهیله سوندوررم آخر آتش هجرانی من

«واحدم» بیمار عشقم غیردن یوخ منتیم

دردیمه جانان الیله ائیله‌رم درمانی من

شاعر: واحـد

فغان ائیله‌میسن

دیدیم: ای غنچه دهن، کونلومی قان ائیله‌میسن!

دیدی: «بی‌جا یئره عشقمده فغان ائیله‌میسن»!

دیدیم: انصاف ائیله اینجیتمه منی عاشقینم...

دیدی: «گئت!،سرّیمی دنیایه عیان ائیله‌میسن»

دیدیم: آغلاتما منی سرو بویون شوقینده!

دیدی: «گوز یاشینی بیهوده روان ائیله‌میسن»

دیدیم: آخر گوزلیم، باغ و بهاریم سنسن

دیدی: «سن عمرینی حسرتله خزان ائیله‌میسن»

دیدیم: آز چکمه‌میشم گوزلرینین حسرتینی

دیدی: «اؤز کونلونی یئر سیز نگران ائیله‌میسن»

دیدیم: عشقینده اسیرم، منه بس خیری نه‌دیر؟

دیدی: «اولده بو سوداده زیان ائیله‌میسن»

دیدیم: عشق آتشی نیلر منه؟ قورخان ده‌گیلم

دیدی: «بیچاره یانارسان! نه گومان ائیله میسن»؟

دیدیم: ای گل! من ازلدن‌ده گوزه‌ل عاشقیم

دیدی: «سن روحینی عشق‌ائیله جوان ائیله‌میسن»

دیدیم: هر گون سر کوی‌ینده دولانماقدر ایشیم

دیدی: «واحد، نه گوزه‌ل یئرده مکان ائیله‌میسن»

علی آقا واحد

گول ایمیش

بولبولون ناله‌ی جـانسوزینه باعث گـول ایمیـش

گوله هم عاشیقِ سـرگشتـه اولان بـولبـول ایمیـش

من دئیردیم کی، او مه مهر و وفـا صـاحیبی‌دیـر

دئمه بس، مهر و وفـادن او اوزی غافیل ایمیـش

داشا تـأثیـر ائلـه‌دی آهیــم اودیـله یـاندی

بیر اثر ائتمه‌دی اول شوخه، نـه آهـن‌دل ایمیـش

پیرِ میخانه سـوزون شیـخ قبول ائیلـه‌دی دون

آدم اولادی‌دیر، حقّا کی، هلـه قـابـل ایمیـش

یوخدور عاشیق، دئدی اول مه، منه سندن غیری

گیزلی منـدن، دئمـه، بیگانه‌لـره مایل ایمیـش!

عشقه دل ویرمز ایدیم، بارِ غمیـن بیلسـه‌ایـدیـم

نه بیلیم، عشقدن عشّاقـه بـلا حـاصیـل ایمیـش؟

واحـدا، مشکـل ایشـه خلقـده صبـر اوسـا اگر

اولو تدریج ایله آسان، هـر ایـش مشکل ایمیـش

علی آقا واحد

لعلین خیالی

عشقین تمام نشئه‌سی دیوانه لیکده‌دیر

میخانه‌نین ملاحتی مستانه لیکده‌دیر

جاهل‌لر ایله عارفین اولماز علاقه‌سی

حال اهلینین تکاملی فرزانه لیکده‌دیر

لعلین خیالی کونلومه دولسا، عجب ده‌گیل

گیزلین خزینه‌نین چوخی ویرانه لیکده‌دیر

یئتمز وفاسی آخره نامرد اولان‌لارین

شخصین بوتون دیانتی مردانه لیکده‌دیر

واحد! اگر چی صنعته قیمت وئریرسه خلق

شعرین ده قدر و قیمتی دردانه لیکده‌دیر

واحد

ایندی

کونول غم چکمه یار آچمیش جمالیندن نقاب ایندی

خجالت‌دن اوزون تورپاغه سورتور آفتاب ایندی

او سرو نازنینین قامتی سانکی قیامت دیر

کی سالمیش خاطیر احبابه شوق انقلاب ایندی

طواف کوی جانان قصدین ائتمیش عشق چاووشی

بو یوزدن آذری اوغلو اولوبدور فیض‌یاب ایندی

همیشه اهل عشقی بی‌ریالیق نیک‌نام ائیلر

نولا، عالم قیلور اهل ریادن اجتناب ایندی

اومید وصلینه بیر نازنینه اعتماد ائتدیم

بو شیدا کونلومه هجرینده ائیلر مین عذاب ایندی

دم اورمش یوسف شادی زلیخای محبتدن

اولور معشوقه سیندن خسته عاشیق کامیاب ایندی

اول آهو گوزلونین گویا کی گورموش زلف پرچینین

قاچوب دشت خطاده گیزله‌نوبدیر مشکناب ایندی

مریده بنده‌ی پیر مغانم، عشق فیضیندن

نه ایسترسه‌م، اولور میخانه‌لرده مستجاب ایندی

من اول ساغرپرست و رند و عیاش کهن سالم

منه حرمت قیلوب تعظیم ائدر جام شراب ایندی

سیزینله بیز گوروش‌مگ آرزوسین چوخدان ائتمیش‌دیک

داریخما، فطرته یازسن‌ده، واحد، بیر جواب ایندی

علی آقا واحد

یاخشیدیر

بیر نفر اهل وفا مین بی‌وفادن یاخشیدیر

بیر صداقت اهلی مین اهل ریادن یاخشیدیر

هانسی گول دیر حسنده سندن گوزه‌ل دیر، سئوگیلیم

هانسی بولبول عشقده من بینوادن یاخشیدیر

قاشلارین چرخین هلالیندن، اوزین خورشیددن

صورتین آیینه‌ی گیتی نمادن یاخشیدیر

بیر داها خالین گوزه‌ل‌لیک آرتیریر رخسارینه

بیر غلط سوزدیر دیمشلر، آغ قارادان یاخشیدیر

گوزلرین صحرای چین آهولریندن دل فریب

عنبرین گیسولرین مشک خطادن یاخشیدیر

صحتی بیمار، عشقین کعبه‌ی کوینده‌دیر

اهل درده خاک راهین توتیادن یاخشیدیر

مین بلا طوفانی، قوپسا، ذره گلمه‌ز عینیمه

رخنه گورمز هر بنا کیم ابتدادن یاخشیدیر

جاهله تبلیغ عرفان ایله‌ملک آسان ده‌گیل

دیده‌ی خفاش ایچون ظلمت ضیادن یاخشیدیر

واحد،انصافاً دیسین تبریزده دوستوم اعتماد

گنجلرده هانسی شاعر «بی‌ریادن» یاخشیدیر

علی آقا واحد

کونول

دیل بیلن سوز آنلایان بیر نازلی یار ایستر کونول

لاله‌دن، گول‌دن گوزه‌ل بیر نوبهار ایستر کونول

اعتبارین گورمه‌ینجه سئومه‌رم بیر دیلبری

نازنین مهپاره‌لردن اعتبار ایستر کونول

هر قارا زولفون اسیری اولمارام بوندان سورا

ایندی عالم اوزگه‌دیر، خوش روزگار ایستر کونول

اوینایوب، گولمه‌ک، دانیشماق، عیش و نوش ایامیدیر

بولبول شیدا کیمی مین لاله‌زار ایستر کونول

هر طرف گول‌دیر، چیچک‌دیر بئیله آزاد ئولکه‌میز

دائم اوز خوشبخت خلقین بختیار ایستیر کونول

بیز سووه‌ت خلقین حقیقتله سئوون عاشق‌لریک

خائنی، ادنانی یوردومدان کنار ایستر کونول!

بختور، واحد، او کس‌لر دیر بو خوش عالمده‌دیر

هر زمان بو شن حیاتی پایدار ایستر کونول!

علی آقا واحد

شراب اولا

شراب اولا، من اولام، بیرده نازلی دلبر اولا

بیر ئوزگه عالمی واردر، اگر میسر اولا

صفای مجلس می مین، بهشتدن آرتقدر

بیر الده گل توتا جانان، بیر الده ساغر اولا

اولاندا مست، آچا زلفین نگار، نشئه سی وار

عمومه ذوق ویره بزم می معطر اولا

بساط باده ده حال اهلینین فداسی، اولوم

شرابی قال ایله ایچمه، اگر پیمبر اولا

اسیر زلفنم، ای شوخ، گل آجیقلانما

اسیره حرمت ایدرلر، اگرچی کافر اولا

نه لیلی سن کیمی اولمش، نه من کیمی مجنون

نه کاره در گلوپ اونلار بیزه برابر اولا

گوره‌نده، واحد، اوزون یاریمین اسیر کونلوم

نه نوع ساکت اولار؛ اود اولا، سمندر اولا

علی آقا واحد

صلح اولماسا

گول منی سن ایسته سن عومروم هدر اولماز

صلح اولماسا، اولاد وطن بخته ور اولماز

آزاده لیقی، صولحی سئویلر بیزیم ائللر

بیر یئرده کی، صولح اولسا، او یئرده ضرر اولماز

اودلار وطنین نازلی گوزه للر بورویوبدور

ائللرده مثل وارکی، گوزل سیز شهر اولماز

آهیم اودو بلکه ائله سین قلبینه تاثیر

نیسان سویونو ایچمه یه داشدان گهر اولماز

هیجران گئجه سی، من چکنی چکمه سین اغیار

ظننیم جه قیامت گونو بوندان بتر اولماز

زولفون اوزونو توتسادا، گویچک لیگین آرتیر

ظلمت گئجه لر اولماسا آیدین سحر اولماز

واحد سنه، غم چکمه رقابت ائدن اولسا

مین گول قووشا بیر یئره، بحر خزر اولماز

علی آقا واحد

زندگی نامه ی علی آقا واحد

نام:  علی آقا

نام خانوادگی: اسکندر اوف

تخلص: واحد

تاریخ و محل تولد: 1895 میلادی، روستای ماساچیر در حومه باکو

تاریخ و محل وفات: 1965 میلادی، شهر باکو

علی آقا در یک خانواده روستائی زاده شد. بعد از چند سال تحصیل، مدرسه را ترک کرده و در شهر باکو برای امرار معاش به بقالی و سپس نجاری و خراطی مشغول شد. به دلیل استعداد و شوقی که به ادبیات داشت، روزنامه ها و نشریات مختلفی را که در باکو چاپ و منتشر می شدند مطالعه می کرد. اشعاری را که سروده بود برای دوستانش می خواند و بر اثر تشویق همین دوستان، مدتی را در نزد شاعر بزرگ باکو، عبدالخالق یوسف به فراگیری فنون شعر پرداخت. در جلسات ادبی که در منزل استادش برگزار می شد شرکت می کرد و از محضر ادبا و شعرائی چون آقاداداش منیری و صمد منصوری و عبدالخالق بهره می جست. اشعار خود را نیز در همین مجالس عرضه می کرد. تخلس واحد را نیز در همین مجلس ادبی به او دادند.

واحد در شعر و شاعری، در حدی بود که به وی{یادگار فضولی} می گفتند. اشعار او ورد زبان ها بود.   

بو فخر دیر منه واحد، کی خلق شاعری یَم           

بؤیوُک فضولی لرین خاک پای نیْن بیری یَم

 اوجالتدی عؤمروُموُ نَشو و نماسی اؤلکه میزین

نَه قَدَر وار بو جهان، هرگز اؤلمَرَم دئییرَم

«ترجمه» این برای من افتخاری است ای واحد که شاعر خلق هستم، یکی از خاک پاهای فضولی هستم، ترقی و پیشرفت کشورمان، عمر مرا طولانی کرد، می گویم هر قدر این جهان است، نمی میرم.

و به راستی که واحد در بین اقوام ترک زبان جهان همیشه زنده است، چرا که اشعارش را مردم ازبر هستند و هنرمندان دنیای موسیقی بر شعر های واحد آهنگ می سازند و خوانندگان ترک زبان اشعارش را می خوانند.

علی آقا واحد برای اولین بار یکی از اشعار خود را در روزنامه ی اقبال باکو به چاپ رساند و بعد از آن همه ناشرین مجلات و روزنامه ها طالب چاپ اشعار وی شدند.

واحد در جوانی عاشق دختری به نام زلفیه شد. ولی زلفیه علی جوان را با همه ی احساسات پرخروش و عواطفی که مختص انسان هائی با روحیات شاعرانه است تنها گذاشت. علی بعد از شکست در عشق زندگی را طور دیگر می دید. و برای بیان دنیای تجرد خود به سرودن شعر روی می آورد.

دیندیر مَدی ای دل سَنی جانان، عجب اولدی

ائتدین نَه قَدَر ناله و افغان، عجب اولدی

یوُز دفع دئدیم وصل تمناسینه دوُشمَه

یاندیْردی سنی محنت هجران، عجب اولدی 

«ترجمه» ای دل، جانان با تو حرف نزد عجیب شد، هر قدر ناله و افغان کردی عجیب شد، صدبار گفتم که تمنای وصل نباش، تو را رنج دوری سوزاند عجیب شد(عَجَب اولدی به معنی خوب شد هم بکار می رود). 

واحد به شهریار، شاعر بزرگ جنوب آذربایجان ارادتی خاص داشت و همیشه آرزوی دیدار وی را داشت ولی افسوس که سیاست های آن زمان مانع از تحقق آرزوی علی آقا واحد شد. واحد شخصی وطن دوست است.

اوُرَگیمده او قَدَر سئوگی واریْمدیْر وطنه

نئجه کی بولبول شیدا اولور عاشق، وطنه

«در دلم آنقدر مهر به وطن وجود دارد، همانطور که بلبل شیدا عاشق وطنش می شود»

دوران زندگی شاعر شاعر با تحولات و رخدادها و دگرگونی های مختلف سیاسی و اجتماعی سپری شده است. قسمت های شمالی ارس و نواحی قفقاز که در اثر بی لیاقتی های شاهان قاجار از دامن ایران جدا و به روسیه ی تزاری الحاق شده، در ایام جوانی شاعر، دستخوش تحولات اجتماعی و سیاسی غیر قابل پیش بینی می شود. انقلاب بلشویکی لنین به دیار واحد می رسد و حکومت دیکتاتوری کمونیسم با نام اتحاد جماهیر شوروی همه سرزمین های روسیه و قفقاز را تحت تسلط خود در می آورد. با آغاز جنگ جهانی دوم و خود نمائی های استالین سبب حمله ی ارتش آلمان به  شوروی و اشغال اراضی آن می شود. در چنین شرایطی جوانان جمهوری خود مختار آذربایجان... نیز به جبهه های جنگ با آلمان نازی اعزام می شوند. واحد هر روز خبر کشته شدن هم ولایتی های خود را می شنود و در تقبیح هیتلر چنین می گوید:

بیلدی عالم هیتلرین خائنلیگین، ادنا لیغیْن

یاغدیْریْر میلیونلا دونیا خلقی نفرت دوُشمنه

حاضیْریْق واحد، صداقتله وطن اوغروندا بیز

هر زمان گؤستَرمَگه  قطعی جسارت دوشمنه

«ترجمه» دنیا خیانت و پستی هیتلر را فهمید، میلیون ها خلق عالم نفرت خود را بر سر دشمن می ریزد، ای واحد، با صداقت در راه وطن ما حاضریم، هرزمانی جسارت خود را به دشمن نشان دهیم.

بعد از پایان جنگ استالین استبداد را به حدی رساند که هیچ کس جز به خواست حکومت مرکزی قادر به تفکر و بیان نبود و صاحبان فکر و قلم حق ابراز نظر در امور اجتماعی مخالف میل حکومت استالین  را نداشتند. در چنین اوضاع سیاسی علی آقا واحد در روزنامه ها و مجلات ترکی زبان فعالیت می کرد و چاپ اشعارش تضمینی برای فروش نشریه بود. و از آنجائیکه تعریف و تمجید از سیاست های حکومتی در رسانه ها، باعث ایجاد یک تفکر همگون با حاکمیت در جامعه می شود، علیهذا حکومت کمونیستی نیز سیاستی را در مدیریت رسانه ای پیش گرفته بود که تعریف و تمجید از استالین و خط فکری و سیاست های وی، به ابزاری برای ترقی و ارتقاء مقام و مال اندوزی برای دنیا طلبان شده بود و اکثر نویسندگان و ادبا قلم خود را در خدمت مجیز گویی به استالین و مداحی از حاکمیت کمونیستی به کار گرفته بودند. در چنین حالی واحد هرگز نخواست شعر خود را به دروغ و تملق آلوده کند و بر اثر همین رفتار کار خود را در مطبوعات از دست داد و علیرغم مراجعات مکرر ماموران حکومتی حاضر به همکاری و تعریف از حکومت کمونیستی و  استالین در نشریات نشد. یکی از کسانی که به دستور استالین  در جمع هیئات حاکمه ی باکو منصوب شده بود فردی به نام میر جعفر باقر اوف بود که به مرد خون آشام و جلاد معروف بود. وی چنان کرده بود که واحد تحت فشار مالی قرار گرفته و زندگی را به سختی می گذراند.

دولتیم سیم و زریم اولماسا «واحد» خوش دور

گنج طبعیم  دولودور گوهر اشعاریله   

«ترجمه» اگر ثروت و سیم و زرم نباشد، واحد خوش است، گنجینه ی طبع من از گوهر اشعار پُر است.

علی آقا واحد در هفتاد سالگی به سال 1965 میلادی چشم از جهان فرو بست. او تا آنجا مورد غضب عمال  حکومت کمونیستی شوروی قرار داشت که وقتی در اتاق مخروبه اش جان سپرد دوستداران و علاقمندانش از ترس مامورین حکومتی جنازه اش را مخفیانه به قبرستان انتقال دادند. چون خوف این را داشتند که به دلیل کینه ورزی اجازه ی دفن جنازه ی واحد را در باکو ندهند. جسم او رفت ولی روحش از این شاد بود که اشعارش در این جهان خواهند زیست تا ذوق های ادبی را سیراب کنند.

پرفسور بیگدلی در مرگ شاعر می نویسد:

خبر مرگ استاد غزل «واحد» را شنیدم و به خانه اش رفتم. جنازه اش در داخل یک تابوت چوبی قرار داشت که با یک جاجیم کهنه پوشانده شده بود. محل زندگی واحد یک اتاق تنگ و تاریک و محقر بود. بعد از دیدن جنازه اش و با تأثر و تأسف فراوان این شعر را برایش سرودم:

واحدی داخما دا یاتمیْـش گؤردوُم

گنجی ویرانه دَه باتمیْـش گؤردوُم

آیـیْن اؤرتموُشدوُ بولود چهرَه سینی

گوُنَشی مغربَه چاتمیْـش گؤردوُم

بو وفاسیْـز فَـلَـکین هرزَه ا َلین

یوسفی درهَمَه ساتمیـْش گؤردوُم

یئنَه باخدیْم، کیمی گؤردوُم هامیْ سیـْن

بیر دَرین ماتَـمَـه باتمیـْش گؤردوُم

گؤی گؤلوُ، خان آرازی، میل دوُزوُنـوُ

بـوُسـبـوُتـوُن شَـنلیگین آتمیـْش گؤردوُم

بیگدلی واحدیـمـیـز اؤلمـَز دی

شاعری، شعری یـاتـمـامـیـْش گؤردوُم

«ترجمه» واحد را در داخل دخمه در حال خواب دیدم، گنج را در ویرانه فرو رفته دیدم، چهره ی ماه را ابر پوشانده بود، آفتاب را به مغرب رسیده دیدم، دست هرزه ی این فلک بی وفا، یوسف را به دِرهَم فروخته دیدم، دوباره نگاه کردم هر کس را که دیدم، همه را، دریک ماتم عمیق فرو رفته دیدم، اهالی گؤی گؤل، خان آراز و میل دوزو(هر سه نام سه محله ی قدیمی شهر باکو هستنند)، همگی شادی خود را دور انداخته دیدم، بیگدلی واحد ما هرگز نمی میرد، شاعر و شعر را بیدار دیدم(یاتمامیش=نخوابیده– بیدار)

نمونه ای از شعرهای واحد:

ای گول، سنی آخر، بیلیرم اویره دن اولدو

سالدین منی هیجرانه، بو بیلمم، نه دن اولدو؟

دوزدوم نه قده ر زحمته، هر نازینی چکدیم

کونلوم غمی - عشقینله اسیرئ - محن اولدو

سن بویله وفاسیزدا دئییل دین، بیلیرم من

ظنیمجه، سنی بو ایشه تحریک ائدن اولدو

رسوایئ- جاهان ائیله دین آخر منی، گئتدین

ایندی منه بیگانه گلیب طعنه زن اولدو

بیر واخت پیشیمان اولاجاقسان بو عمل دن

سندن بو ایشین، بلکه حسابین چکه ن اولدو

گزدین، گوزلیم، غیرایله، من دردینی چکدیم

گلدی نه بلا باشیما، بو غصه دن اولدو

واحید او گولون وصلینه بیگانه یئتیشدی

دردین چکه ن عالمده بیر آنجاق حسن اولدو 

موسیقی نشئه سی مین سوگیلی جانانه دگر

اثر ناله نی عارف ایچون جانه دگر

موسیقی اهلینه انصاف ایله قیمت قویماق

لحن داود ایله مین تخت سلیمانه دگر

بیخبرلر نه بیلیر لهجه خواننده نه دیر

اهل حال اولسا، بو سؤز قدرده میلیانه دگر

پرده غم داغیلیر تاره دگنده مضراب

طره دلبره هردم نئجه کی شانه دگر

موسیقیله اولار هر خسته یه عالمده علاج

بو طبابت نئچه مین چاره لقمانه دگر

بیزه بو علم حرام اولموش ایدی کئچمیشده

یعنی شیطان ایشی دیر، رخنه سی ایمانه دگر

یاشاشین قرمزی شهرتلی وطن قانونی

بوسخاوت نئچه مین حاتم دورانه دگر

قیلدی هر یئرده بنا موسیقی مکتب لرینی

نغمه نین فایده سی ایندی هر انسانه دگر

خلقیمیز موسیقی علمین اوخویور مین لر جه

ئولکه میزچون بو شرف مهر درخشانه دگر

موسیقیله منی دفن ایله سه لر واحد اگر

قبریمین تورپاغی مین روضه رضوانه دگر 

سالدی هیجران اودونا اول بت مه پاره منی

ائیله دی زولفوتک هیجرینده گونو قاره منی

درد طغیانیمه بیجا یئره زحمت چکمه

تاری شاهددی طبیب اؤلدورو بو یاره منی

قیلدی کونلوم قوشونو حلقه زولفونده اسیر

وار خیالی چکه منصور کیمی داره منی

سرکویوندا وطن قیلمیش ایدیم دیلدارین

اوزدو وصلیندن الیم ائیله دی آواره منی

من تک عالمده غم و درده گرفتار اولسون

کیم کی حسرت قویوب اول مهوش دلداره منی

سن بو حسنیله زلیخای جهانسان ای مه

نولا عشقین چکه یوسف کیمی بازاره منی

واحدا زولف نیگاریم اینجه لدی تنیم

کیم گؤرو بنزه دیر اول زولفده بیر تاره منی 

منبع: به نقل از وبلاگ azarsas.blogfa.com با اندکی ویرایش و خلاصه گویی

ائیله دی آواره منی

سالدی هیجران اودونا اول بت مه پاره منی

ائیله دی زولفوتک هیجرینده گونو قاره منی

درد طغیانیمه بیجا یئره زحمت چکمه

تاری شاهددی طبیب اؤلدورو بو یاره منی

قیلدی کونلوم قوشونو حلقه زولفونده اسیر

وار خیالی چکه منصور کیمی داره منی

سرکویوندا وطن قیلمیش ایدیم دیلدارین

اوزدو وصلیندن الیم ائیله دی آواره منی

من تک عالمده غم و درده گرفتار اولسون

کیم کی حسرت قویوب اول مهوش دلداره منی

سن بو حسنیله زلیخای جهانسان ای مه

نولا عشقین چکه یوسف کیمی بازاره منی

واحدا زولف نیگاریم اینجه لدی تنیم

کیم گؤرو بنزه دیر اول زولفده بیر تاره منی

شاعیر: علی آقا واحد

ای گول!

ای گول، سنی آخر، بیلیرم اویره‌دن اولدو

سالدین منی هیجرانه، بو بیلمم، نه‌دن اولدو؟

دوزدوم نه قده ر زحمته، هر نازینی چکدیم

کونلوم غمی عشقینله اسیرِ محن اولدو

سن بویله وفاسیزدا دئییل‌دین، بیلیرم من

ظنیم‌جه، سنی بو ایشه تحریک ائدن اولدو

رسوای جهان ائیله دین آخر منی، گئتدین

ایندی منه بیگانه گلیب طعنه‌زن اولدو

بیر واخت پیشیمان اولاجاقسان بو عمل‌دن

سندن بو ایشین، بلکه حسابین چکه‌ن اولدو

گزدین، گوزلیم، غیرایله، من دردینی چکدیم

گلدی نه بلا باشیما، بو غصه‌دن اولدو

واحید او گولون وصلینه بیگانه یئتیش‌دی

دردین چکه‌ن عالمده بیر آنجاق حسن اولدو

شاعیر: علی آقا واحد

خندانیم اولا!

ایسته رم من او گولی اؤز گول خندانیم اولا

اودا ئوز کونلونی وئرسین منه جانانیم اولا

تک جانانیله بیر یئرده گونوم خوش گئچسین

آرزو ایله مه رم باغ گلستانیم اولا

قیمییان جانینه عاشق دگیل اؤز یاری ایچون

من فدا ایلیه رم یاریمه مین جانیم اولا

گونده مین یول ائده رم جانیمی قوربان او گؤله

اودا بیر یول دولانیب باشیمه قوربانیم اولا

بو پری چهره لرین بیرجه گؤزل لیک لری وار

سومه رم هئچ بیرین الده اگر امکانیم اولا

نیله ییم کؤنلومه بیر قویماده آسوده اولام

گؤروم ای کاش کی ویران دل سوزانیم اولا

واحد هر شوخه ایناندیم سا وفاسیز چئخدی

بو گؤزل لرله منیم حشرده دیوانیم اولا

شاعیر: علی آقا واحد

بیرده نه سن

گؤزللر ایچره سن ای ماهپاره بیرد نه سن

گؤزل لرین گؤزو سن، زلفی قاره بیرد نه سن

گؤل اؤزلی نازلی صنم لر دوشر قدم لرینه

بو چشم مست ایله قیلسان اشاره بیرد نه سن

سن اولماسان منی هجران غمی هلاک ائیلر

شکسته کونلومه عالمده چاره بیرد نه سن

زمانه اهلینه مشهورسان گؤزل لیکده

بو سر گیزلی دگیل، آشکاره بیرد نه سن

او ذوقی دولت دنیایه وئرمه رم هردم

من فقیره ده قیلسان اشاره بیرد نه سن

گؤزل حیاتینی واحد فنایه صرف ائتمه

سنی زمانه یئتیرمز دوباره بیرد نه سن

شاعیر: علی آقا واحد