ایندی هنر وقتی، غیرت دمیدیر
سنده اسیرگمه کمک الینی
هر سوزون، صحبتین جان ملحمیدیر
آدین شرفلیدیر سنین، ای قادین!
داهیلر آناسی چاغرییر آدین
الینله قوردیغین بارلی باغچالار
طوفانلار قوپسادا سارالیب سولماز
بیزیم بو یئرلرده بیر مثل ده وار
«اصلانین ارککی، دیشیسی اولماز!»
جبههلر چاغیریر، گل دوشهک یولا،
ظفر بیزیمکیدیر، اوغورلار اولا!...
ازلدن تمیزدیر، صافدیر اورهگین
بیرده شاعرانه طبیعتین وار
حیات عاشقیدیر عشقین، دیلگین
دیلده داستان اولان محبّتین وار
وار اولسون جهاندا عشقین، املین
وار اولسون دائماً یارادان الین!
گل چیخاق جبههیه، امر ائدیر وطن
سنده بو میداندا کوکرهییب چاغلا!
دشمنین گوللهسی دگسه سینمدن
مهربان الینله یارامی باغلا!
حیات وئرهجکدیر بیزه درمانین
الینله پوزیلسین حکمی زمانین
گل ایندی جبههده یولداش اولاق بیز
بیرجوت اصلان کیمی وورشاق قوشا
ظفرله قورتارسین مبارزهمیز
سونرا ئوز ائوینده بختیار یاشا
وطنین گوزلری ایندی بیزدهدیر
آزادلیق چراغی الیمیزدهدیر
گل آی جمالینین صاف شعلهسندن
بیرده ایشیقلانسین سینمده اورهک
گل، وطن عشقینین یوروش سسیندن
سئل کیمی کوکرهییب هجوما کئچهک
آشیب شیش داغلاری، مئشهلیگلری
گونده بیر ظفرله گئدهک ایرهلی
گل قیزیل اردویا! ساریل بو گونه!
پارلا یاز گونونین سحری کیمی
توتوم اوزنگینی، قالخ آت اوستونه
سن قاچاق نبینین هجری کیمی
هجوما کچدیکجه نعره چکیبسن
گونش نور توکهجک اوستونه گوگدن
الینله قوردوغون بارلی باغچالار
طوفانلار قوپسادا، سارالیب سولماز
بیزیم بو یئرلرده بیر مثلده وار!
«اصلانین ارککی، دیشیسی اولماز!»
جبههلر چاغیریر، گل دوشهک یولا
ظفر بیزیمکیدیر، اوغورلار اولا!...
شاعر: صمد وورغون 1941
قوربانی اولدوغوم او آلا گؤزلر
یئنه جلاد اولوب دوردی قصدیمه،
قلم قاش آلتیندا پیالا گؤزلر
باشیمدان گئتمیشدی سئودانین غمی،
خیالیم گزیردی بوتون عالمی
بو دوستاق کؤنلومی، دئیین، ینهمی
چکدینیز سورغویا، سئوالا، گؤزلر؟
سودا یولچوسویام ازل یاشیمدان،
کؤنلوم آیری گزیر جان سیرداشیمدان؛
داغیدیر هوشومی آلیر باشیمدان
سوزولوب گئدنده خیالا گؤزلر
گردنین مینادیر، بویون تماشا،
آیدا حسد چکیر او قلم قاشا
بیر جوت اولدوز کیمی وئریب باش- باشا،
یانیب شعله سالیر جمالا گؤزلر
منیم سئوگیلیمدیر او گؤزهل پری،
قوی اوزه وورماسین کئچن گونلری
من قدیر بیلنم ازلدن بری،
سیزینله یئتمیشم کمالا، گؤزلر
جهاندا هر حکمی بیر زامان وئریر،
دونن دوران سورن بوگون جان وئریر
ایللر خستهسییم، یارام قان وئریر،
سیز منی سالدینیز بو حالا، گؤزلر
شاعر: صمد وورغون 1940
آیری داغلار کیمی قول- قاناد آتان،
جوشغون دالغالاری بولوتا چاتان
غمزهلر گوسترن، عشوهلر ساتان
چوخ اولور قوناغین، یغناغین سنین
قورخونج قایالاری یئللرتک اًنن،
گونشدن رنگ آلیب، آیلا بزهنن،
نهلر آندیریرسان بو گئدیشله سن،
شانلی، شهرتلیدیر اوجاغین سنین
تفلیسین آرخاسی، قازاغین بئلی
هر ایکیسی سنین، سنه دوست ائلی
بوشالار قوینونا داغلارین سئلی،
کورپه بولاقلار دیر اورتاغین سنین
چوخلاری حسنینه حیران قالدیلار
چوخ ایگیدلر سندن الهام آلدیلار،
توپ- تفنگ آتدیلار، نعره چالدیلار،
کچدی اودملرین، او چاغین سنین
اولدوزلار قوینونا شفقلر ساچار،
سسیندن اردولار، کاروانلار قاچار
سن گزدیگین یئرلر گل چیچک آچار،
چونکی اوغورلودور آیاغین سنین
باغلانان یوللارین آچیلار هر یاز،
سنی گورن گوزلر سندن آیریلماز،
کونلوم تک دالغانی، دهلیسن بیر آز،
آلینیر عالمده سوراغین سنین
آی دوغوب سینهنه کولگه سالاندا
دییهر: «گولمهمیشم سنسیز قالاندا»
چوبانین، ناخیرچین توتک چالاندا
گمراه اولار یانین، یانچاغین سنین.
شاعیر: صمد وورغون 1929
گؤزل چیچک، دالغالانیر داغ دوشی
نهدیر او ترپهنیش، دریامی یوخسا؟
سؤیلهدیلر سنی کؤنلومون اوشی،
حقیقتمی، اودا خولیامی یوخسا؟
او سرین بولوتلار، او بویلو چنار
هپ سنه گولومسهر، سنه چیرپینار
دییرسن تیترهدیر منی روزگار،
بو درده مبتلا دنیامی یوخسا؟
امردیم حوسنیندن مین اینجه دویغو،
ساردیمی چهرهنی خزان سویوغو!
الوداع، الوداع، دالدیغیم اویغو،
اینانمام ئولوممی، رؤیامی یوخسا؟
شاعیر: صمد وورغون 1927
اتگینی چیرمیه رک
سامور چایدان کچنده سن
خفیف- خفیف اسه ن کولک
ئوپدی سنین گل اوزوندن ...
کونول دئدی: دایان بیر آز
او دلبیرین سیرینه دال
دئدیم تورا یاخین دورماز
اوچی گورموش اورکک مارال
آچدی خیال یلکنینی
سامور چایین باش بندینه
اورک دئدی: باغلار منی
او گوزلرین کمندینه
گلیب چخدین سن ساحله
آیاغینی ئوپدی چمن
نه من گلدیم، نه سن دیله
بودا کچدی عمریمیزدن ...
سن عمرینین گنج یاشیندا
آددیمینی سایا- سایا
گلیب کچدین داغ باشیندا
توستولنن بیر کومایا
اورک قالدی یانا- یانا
ایلک گوروشدن آیریلدیق بیز
سن او یانا، من بویانا
قالدی آیاق ایزلریمیز ...
صمد وورغون 1939
یارین نوباریسان بیزیم دیاردا
قیوریم تئللرینی سانا، بنفشه!
من سنی سئومیشم بیر ایلک بهاردا
کونلومی وئرمیشم سانا، بنفشه!
سنسن ازل گوندن منیم سرداشیم
گوزوندن آیریلسین آخار گوز یاشیم
گووده مین اوستونده دورماییر باشیم
بوراندا بوینونی یانا، بنفشه!
چیخمیشام سیرینه می لی، مزه لی
حیراندر حسننه ائللر گوزه لی
کونلوم اویلاغینی یاخین گزه لی
چوخلاری کوسندی مانا، بنفشه!
اوزونده گوردیگیم نه انتظار دیر؟
قلبینده واقفین سری می واردیر؟
گل اوندان سوز آچما، ایندی بهاردیر
باغریمی دوندرمه قانا، بنفشه!
بوینونی کج بورما گل ایننن بئله
من سنه سوز قوشوم، سن منی دینله
وورغونون شعریله، سنین حسننله
طبیعت گله جک جانا، بنفشه!
صمد وورغون 1937
دئمه سوسدی ربابیمین تئللری
هر پرده ده بیر نواسی وار اونون
خبر وئرین، سئویندیرین ائللری
ایندی بئله یوز هاواسی وار اونون
منیم شعریم اولاد اولدی توپراغا
حیات وئردی هر سارالمیش یاپراغا
نفسیمدن داغلار قالخدی آیاغا
بو یئرلرده مین صداسی وار اونون
ترلان طبعیم هاوالانیب اوچسادا
شیمشک اولوب، بولوتلاردان گئچسه ده
فضالاردان سیزه صحبت ائتسه ده
وطن آدلی اوز یوواسی وار اونون
سئودیم قیزیل بایراغینی ای سحر!
خوشبخت اولور بو دنیادا سئونلر
حیات دئدی یاراتدیغیم هر سحر
ائللر بیلیر نه معناسی وار اونون
سینه مده دیر وطنیمین حق سسی
سازیمدادیر آزادلیغین نغمه سی
سعادتدیر اونون عشقی، هوسی
احتشاملی بیر دنیاسی وار اونون
اودلار یوردی، عهدیمیز وار ازلدن
بو ایلغاردان نه من دوندوم نه ده سن
آنا قلبین بیر عماندیر، ای وطن!
"وورغون" کیمی بیر غواصی وار اونون
صمد وورغون
عاشق باغرینا باس صدفلی سازی
مین جوابلی بیر سئوالدان دانیشاق
میدان قوراق، صحبت آچاق، ساز توتاق،
گل یاناقلی، قوشاخالدان دانیشاق
قوی سوز آلیم بیر گناهسیز دوداقدان
دشمن باخیب حسد چکسین اوزاقدان
یار بزه نیب چخان زمان اوطاقدان
یاشینداکی گللی شالدان دانیشاق
وورغون دئیه ر، بیر دردبیلن یار اولسون
زلفی بولوت، آغ سینه سی قار اولسون
یاخشی گونده، یامان گونده وار اولسون
قدر بیلن احل حالدان دانیشاق
صمد وورغون 1937
سنبلوم، سنبلوم، ساری سنبلوم!
آدینا سوز قوشوم باری، سنبولم!
ائللر حسرتی در بو امری وئرن،
شیرین گئجه لرده یوخوما گیردن
یاشیل تارلامیزین منظره سی در
خرمن اوستونده کی آنا سسیدر
سنبلوم، سنبلوم، ساری سنبلوم!
کونلومین قوناغی، یاری سنبلوم!
قاباقدان آل گییب گلنده بهار،
ائللر سنی آنار، سنی سلاملار
گوز اوسته یئرین وار بیزیم وطنده
بویوک بیر ئولکه نین گوزی وار سنده
سنبلوم، سنبلوم، ساری سنبلوم!
سنمی سن چیچگم، سنمی سن گلوم؟!
قالدیرسین باشینی گوگلره ساری
گنیش خرمنلرده درز تایلاری
باخدیقجا دشمنین گوزی قارالسین،
خزان یارپاغی تک اوزی سارالسین...!
صمد وورغون 1937
بیر جوجوق ایدیم یئره گومدیلار سنی
حیاتا قانادسیز آتدیلار منی
باخ نئجه پوزولوب عمرین گلشنی
حیات سن سیز منه زنداندیر آنا!
قوینوندا بسله نر گوزل دیلکلر
لاییقدیر سجده یه سنه ملکلر
نرده سن، گوزلریم هپ سنی بکلر
باخ اولادین ناسیل گریاندیر آنا!
سن بیر گونش ایدین، دوغدوندا باتدین
یازیق اولادینی غملره آتدین
بیر جواب وئر، هانکی مرادا چاتدین
تورپاقلاردا نئچه زماندیر آنا!؟
بیر آه چکسم سنسیز قوپمازمی طوفان؟
عزیزیم آنا جان، گوزوم آنا جان
یوموق گوزلرینی آچ دابیر اویان
ایندی زمان باشقا زماندیر آنا!
ییخیلیب پایینه اولمک ایسته رم
آنالیق مهرینی گورمک ایسته رم
سنی گورمک ایچون اولمک ایسته رم
تسللیم آه ایله فغاندیر آنا!
صمد وورغون
اوستوندن کاروان یئریمز
سیخدیر دومانلارین داغلار
یایدا- قیشدا هئچ اریمز
قوزئی لرده قارین، داغلار
او قیز یالدان تک آشاندا
ساچ کمره دولاشاندا
آتدان دوشوب یول آشاندا
من اولوم زوارین داغلار
لاچین لارین گویدن انمز
قایالارین باخار دینمز
یامان گونده اوزون دونمز
پوزولماز ایلغارین داغلار
اوچی گزر اوغرون- اوغرون
ماراللارین دوشر یورغون
قوناق گلیب سیزه «وورغون»
سئویلسین گلزارین داغلار!
صمد وورغون
یئنه نه دورورسان پهلوان کیمی
چیرماییب قولونو مردانه، داغلار!
کونول یئنه بحر بی پایان کیمی
سسله نیر چالخانا- چالخانا داغلار!
من چوخ ایسته ردیم کی، سنین هئچ زامان
اورتمه سین او دلبر حسنینی دومان
ائلین ضرریندن منفعت اومان
بویانسین دئمیشم، آل قانا داغلار
زیرونده کی سوگود گوگلره چاتیر
کولگه سینده یورغون یولچولار یاتیر
مارالین، جئیرانین مین شیوه ساتیر
سئویندیر بو یئرده یانانا داغلار
چوخ گوزل اولورسان ائللر کوچنده
سویوندان گلینلر، قیزلار ایچنده
قی ووروب ترلانین یئل تک کئچنده
بیر ولوله دوشر هر یانه داغلار
صمد وورغون
بینه لری چادر- چادر
چوخ گزمیشم اوزوم داغلار
قدرتینی سیزدن آلدی
منیم سازیم، سوزوم داغلار
مارال گزه ر آستا- آستا
انیب گلر چشمه اوسته
گوزوم یولدا، کونلوم سسده
دئین نئجه دوزوم داغلار؟
هر اوبانین بیر یایلاغی
هر ترلانین اوز اویلاغی
دولایلاردا بهار چاغی
بیر دویونجا گزیم داغلار
قایالاری باش- باشا دیر
گونئی لری تاماشادیر
گودک عمری چوخ یاشادیر
جانیم داغلار، گوزو داغلار
بیر قوناغام بو دونیادا
بیر گون عمروم گئدر بادا
«وورغون» ودا سالار یادا
دوز ایلغارلی بیزیم داغلار
صمد وورغون
خطه ی معارف پرور آذربایجان؛ از دیر باز شعرا و ادبای نام آوری را در دامان خود تربیت کرده و به دنیای ادبیات و هنر تقدیم کرده است. در این خاک پاک با مفاخر و ستارگان تابناکی منجمله خیابانی ها؛ پسیان ها؛ علامه طباطبائی ها؛ ثقه الاسلام ها؛ شهریارها؛ خاقانی ها؛ نظامی ها و... آشنا شده ایم که همانندشان در صدر تاریخ بسیار نادر بوده اند. این بار نیز قصد داریم از صمد وورغون این شاعر غنایی و "وورغون" آذربایجان سخن به میان آوریم.
صمد وکیل اوف متخلص به وورغون؛ یکی از پیشگامان و پرچمداران شعر معاصر و نیز از افتخارات آذربایجان می باشد که در سال 1285 شمسی در روستای صلاحلی از توابع شهر قازاخ؛ جمهوری آذربایجان چشم به جهان گشود. وی ایام طفولیت را در دامنه های سر سبز مشرف بر کرانه ی مصفای رود کر که روزگاری شاهد قهرمانی ها و از خود گذشتکی های نیاکانش؛ جهت حراست از مرز بوم خود بوده سپری کرد.
اولین شعر صمد وورغون که در هجده سالگی سروده شد دیری نپائید که محبوبیت خاصی در میان شعرا و ادبا و شعر دوستان کسب کرد و به دنبال همین افتخار مجموعه اشعارش به حلیه ی طبع آراسته شد و چندی نگذشت که نسخه هایش دست به دست گشته و در کمترین زمان نایاب گردید.
وورغون این شاعر غنایی آذربایجان از معدود شاعرانی بود که وطن و خلق خود را حقیقی و صمیمی دوست می داشت و در عین حال یکی از انقلابی ترین شعرای معاصر بود که بیشتر اشعارش ورد زبان خاص و عام بوده و پاره ای از شعرهایش به مثل ها و ترانه ها و گنجینه پربار و عظیم فولکلور راه یافته که نمونه های بارزی از آنها را شاهدیم.
اگر هر شاعری از خود طرز سبکی به یادگار می گذارد و همچنین طرز سخنی دارد می بینیم طرز سخن وورغون مخصوص خود اوست. چرا که اکثر شعرا که به استقبال شعرهایش رفته اند با شکست مواجه شده اند و به جایگاه شعری او نتوانسته اند راه یابند چرا که او جایگاه ویژه ای داشت و هم طراز شعرا و نویسندگان بزرگ آذربایجان به سان جعفر جبارلی؛ حسین جاوید؛ محمد سعید اردوبادی؛ میکائیل مشفق؛ عبدالله شایق؛ سلیمان رستم و علی آقا واحد بود.
صمد وورغون علاوه بر پیشه ی شاعری؛ نمایشنامه و درام نویس بزرگی بود که در تاریخ تئاتر آذربایجان نقش به سزائی را داراست. از معروف ترین نمایشنامه های به اجرا در آمده اش می توان "واقف" را نام بردکه در سال 1937 به روی صحنه رفت و شرح حماسه های شاعر بلند آوازه آذربایجان یعنی ملاپناه واقف در مقابل خون خواری چون آقا محمد خان قاجار بود؛ پس از آن "خانلار"؛ "فرهاد و شیرین"؛ انسالن و ده ها منظومه جاودان دیگر.
از مجموعه اشعار چاپ شده صمد وورغون به کتاب های زیر می توان اشاره کرد:
موغان- این کتاب در سال 1949 چاپ گردیده
آی گون(ماه وخورشید)
زمانین بایراقلاری(بیرق های زمانه) چاپ سال 1954
دونیانین خریطه سی(نقشه جهان) چاپ سال 1951
شاعیرین آندی( قسم شاعر)
فنر(فانوس)
کونول دفتری(دفتر دل)
شعرلر(شعرها)
آزاد ایلهام(الهام آزاد)
یادا سال منی(یاد آر مرا)
آذربایجان- آذربایجان
قهرمانلیق داستانلاری(داستانهای قهرمانی)
استالینگراد قهرمانلاری(قهرمان های استالینگراد)
استقبال ترانه سی(ترانه استقبال) و...
وورغون در ترجمه آثار دیگران به زبان ترکی فعالیتی چشمگیر داشت. چنانکه لیلی و مجنون حکیم نظامی گنجوی را به طرز زیبائی ترجمه کرده یا فنر و اولوم(فانوس و مرگ) اثر ماکسیم گورکی ادیب برجسته روسی یا یئوکئنا اونیکین اثر الکساندر پوشکین و نیز قسمتی از منظومه روستا وئلی با نام پلنگ دریسی گئیمیش پهلوان (پهلوانی که پوست پلنگ پوشیده بود) که هر کدام در نوع خود بی نظیر می باشند. او بارها از سوی شخصیت های بین المللی مورد تجلیل قرار گرفته که در این میان ادیب بزرگ و برجسته فرانسوی لوئی آراگون در موردش چنین گفته... وورغون از افتخارات ادبیات است. منه بئله سویله دیلر(به من چنین گفتند) یکی از منظومه های او است که در جنگ وطن جبهه از زبان یک سرباز آذربایجانی که در واپسین لحظات زندگی بود الهام گرفته و نوشته شده است که در نوع خود کم نظیر است...
اشعار وورغون چنان قلب ها را تسخیر کرده بود که هر زمان و هر جا ورد زبان مردم بود. مثلا می گوید... سربازی مجروح شده در نبرد با دشمن در واپسین لحظات حیات به دکتر معالج خود چنین می گوید آقای دکتر به زنده ماندنم امیدوار نیستم؛ می دانم که خواهم مرد؛ ولی تقاضا می کنم لحظه ای اجازه دهید تا شعری از شاعر دلخواهم صمد وورغون را برایتان بخوانم و سپس اشعار زیر را زمزمه می کند:
ائل بیلیر کی سن منیم سن
یوردوم یووام مسکنیم سن
آنا دوغما وطنیم سن
آیریلار می کونول جاندان؟
آذربایجان- آذربایجان
برگردان به فارسی:
ای مهربان مهد امید آخر تویی ماوای من
هم مسکنم هم لانه ام کاشانه ی زیبای من
رکن حیات من تویی یعنی تویی مام وطن
هرگز نگیرد قلب من دوری ز جسم و روح و جان
مهد من آذربایجان؛ مهد من آذربایجان
پس از اتمام شعر فوق چشمان کبود خود را بر روی هم می نهد و دکتر معالج خود را در ماتم می گذارد. شعرهای صمد وورغون به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده و با استقبال شعر دوستان مواجه گردیده است. با آن که شهرت و آوازه شاعر در سنین جوانی مرزها را در هم شکسته و شهره آفاق گشته بود.
چنانکه ذکر گردید اشعار وورغون به چندین زبان زنده ترجمه شده که یکی از آنها در سال 1976 به مناسبت هفتادمین سال تولد این شاعر؛ پاره ای از اشعار غنائی اش به اهتمام احمد شفائی و با مقدمه پروفسور حمید محمد زاده "غریب تبریزی" به حلیه طبع آراسته شد. مترجم در ترجمه اشعار سلیقه و امانت ادبی را تا حد امکان مراعات نموده و ترجمه زیبائی را تحویل خواننده فارسی زبان کرده است مثلا شعر معروف گوله؛ گوله شاعر را ببینید چه زیبا ترجمه کرده:
دلبر به فراز کوه آمد
یک روز به صبح زود خندان؛ خندان
با دست چپش به سینه ی راست سپس
گل نصب نمود زود خندان؛ خندان
یا یکی از غزلهای معروفش را چنین ترجمه کرده بنگرید:
نخواهد بود بی می یا مزه جانی و جانانی
نباشد هر کسی را عشق جولانگاه و میدانی
بپرس از عارفان تا آن که دانی شعر و صنعت چیست؟
ندارد شاعر از آنچه شده واقع پشیمانی...
اینکه به ترجمه ی یک بند از ترانه معروف صمد وورغون با نام مغان نگاه می کنیم:
هان تو صیاد کرم کن مگذر زین صحرا
دختر دشت عزیز است مگیرش از ما
تو مشو باعث اندوه و کدر در دل ها
غرقه در خون تن خویش تو منما آهو
به مغان است چه زیبنده و رعنا آهو
او در زندگی نیم قرنی و مستعجل خود راه صد ساله پیموده و نام خود را با حروفی زرین بر لوح ادبیات حک نمود و بالاخره در سال 1335 قلب این شاعر بزرگ برای ابد از تپیدن به عشق مردمش ایستاد و مریدان ادبی خود را در ماتمی بس سترگ و عمیق فرو برد. فقدان صمد وورغون نه تنها ترک زبانان؛ بلکه اغلب ملل دنیا را نیز که با آثارش آشنایی داشتند سوگوار و ماتم زده کرد.
آری طومار زندگی آن بزرگ مرد بدین سان بسته شد و شاعر مبارز با خاک هماغوش گردید. یادش را گرامی داشته و جهت حسن ختام ترجمه یکی از غزلهایش را به عنوان تبرک به اتفاق می خوانیم. امید که مورد قبول افتد.
نامه ها بنویس ای دل بهر عشق یک نگار
خانه ی جان ترک کن در عشق یک سیر و گذار
کیست آن نقاش کو آراست گیتی را چنین
در چمن بشکفته صدها گل به عشق نو بهار
بلبل شیدا بیا با هم به بزم گل رویم
تو به عشق گل غز لخوان باش و من در عشق یار
بی جهت مجنون به عالم شهره شد با شور خویش
کیست نامردی که از جان نگذرد در عشق یار ؟
روز و دوران بگذرد... این است حکم زندگی
نی نواز و می بیار اینک به عشق روزگار
همچو پروانه در آتش سوزد اولاد بشر
بر سرش سودای حرف حق و عدل و اعتبار
هست "وورغون" را دلی؛ الهامی و خوش عالمی
بر سرش سودای مهد و مهر و الفت یک دیار
بیر آیری شعر آذربایجانین عزیز شاعری صمد وورغون دان کی عزیز اوخویانلارا تقدیم ایدیرم:
یادیما دوشدی
باشینا دوندیگیم گل اوزلی صونا!
عمریمین ایلک چاغی یادیما دوشدی
شاعرلر وطنی، بیزیم طرفلر
طرلانین اویلاغی یادیما دوشدی
اوخویون قلبیمی داستان ایچینده
اورک دوگونمزمی آستان ایچینده؟
پاییزین فصلنده، بوستان ایچینده؟
شامامانین تاغی یادیما دوشدی
توکولدی کاغذه سینه مین سوزی
او آنا یوردومون اوجاغی، گوزی
جیرانین دوروشو، دورنانین گوزی
ککلیگین آیاغی یادیما دوشدی
هانی آت سوردیگیم بوراندا، قاردا
گزدیم عاشق کیمی مین بیر دیاردا
گولوب اوینادیغیم طویدا، ماغاردا
قیزلارین قولباغی یادیما دوشدی
گوگلره باش چکیر گویه زن داغی
آخشام آچیق اولور آیین قاباغی
بیزیم گلینلرین بایرام قاباغی
فسه لی یایماغی یادیما دوشدی
سن بیزیم ائللرین روحینا بیرباخ!
بیزدن اینجیمه میشن بیر عزیز قوناق
نشانلی قیزلارین گوروشدن قاباق
تئلینی سایماغی یادیما دوشدی
وورغونون خیالی گزدی آرانی
گوزومده اوینادی داغین بورانی
قیشین بوز قاتیغی، یایین آیرانی
پاییزین قایماغی یادیما دوشدی
صمد وورغون- 1936 ایجی میلادی ایلینده