کیمده واردیر

کیمده واردیر گؤزلیم سنده اولان جاذبه لر

سنه دنیاده مگر عاشق اولاندا غم ائلر؟

بس دیر اولدورمه یه جکسن گؤزلیم دنیانی

هر یوزی گؤیچک اولا ندا بوقدر چم خم ائلر

اینجیمه گؤز یاشیم آخسا سنی گؤردوکده گولوم

گول آچیل دیکده باهار فصلی بولود شبنم ائلر

ناز و غمزه ن، یئریشین، شوخ باخئشین عالم دیر

بیرده زولفون اوزه توکسؤن اودا بیر عالم ائلر

حیف سن گزمه یاراشماز سنه بیگانه ایله

او آچیب سرینی دونیایه سنی محرم ائلر

واحدم عمرومو من عشقیله صرف ایله میشم

عشق یا اؤلدورر آخیر یا منی آدم ائلر

شاعیر: علی آقا واحد

موسیقی

موسیقی نشئه سی مین سوگیلی جانانه دگر

اثر ناله نی عارف ایچون جانه دگر

موسیقی اهلینه انصاف ایله قیمت قویماق

لحن داود ایله مین تخت سلیمانه دگر

بیخبرلر نه بیلیر لهجه خواننده نه دیر

اهل حال اولسا، بو سؤز قدرده میلیانه دگر

پرده غم داغیلیر تاره دگنده مضراب

طره دلبره هردم نئجه کی شانه دگر

موسیقیله اولار هر خسته یه عالمده علاج

بو طبابت نئچه مین چاره لقمانه دگر

بیزه بو علم حرام اولموش ایدی کئچمیشده

یعنی شیطان ایشی دیر، رخنه سی ایمانه دگر

یاشاشین قرمزی شهرتلی وطن قانونی

بوسخاوت نئچه مین حاتم دورانه دگر

قیلدی هر یئرده بنا موسیقی مکتب لرینی

نغمه نین فایده سی ایندی هر انسانه دگر

خلقیمیز موسیقی علمین اوخویور مین لر جه

ئولکه میزچون بو شرف مهر درخشانه دگر

موسیقیله منی دفن ایله سه لر واحد اگر

قبریمین تورپاغی مین روضه رضوانه دگر

شاعیر: علی آقا واحد

منده سیغار ایکی جاهان

منده سیغار ایکی جاهان، من بو جاهانه سیغمازام
گؤوهری لامکان منم، کؤونو مکانه سیغمازام

عرشله فرش و کافو نون منده بولوندو جومله چون
کس سؤزونو و ابسم اول، شرح و بیانه سیغمازام

کؤونو مکاندیر آیتیم، ذاتی دورور بیدایتیم
سن بو نیشانلا بیل منی، بیل کی، نیشانه سیغمازام

کیمسه گومانه ظن ایله اولمادی حق ایله بیلیش
حققی بیلن بیلیر کی، من ظنّو گومانه سیغمازام

صورته باخ و معنینی صورت ایچینده تانی کیم
جیسم ایله جان منم ولی، جیسم ایله جانه سیغمازام

هم صدفم، هم اینجییم، حشرو صیرات ادینجییم
بونجا قوماش و رخت ایله من بو دوکانه سیغمازام

گنجی- نیهان منم من اوش، عئینی- عیان منم، من اوش،
گؤوهری- کان منم من اوش، بحرو و کانه سیغمازام

گرچی موحیطی- اعظمم، آدیم آدامدیر، آدمم
دار ایله کونفکان منم، من بو مکانه سیغمازام

جان ایله هم جاهان منم، دهریله هم زامان منم
گؤر بو لطیفئیی کی من، دهرو زمانه سیغمازام

نجوم ایله فلک منم، وهی ایله هم ملک منم
چک دیلینی و ابسم اول من بو لیسانه سیغمازام

زرره منم، گونش منم، چار ایله پنجو شئش منم
صورتی گؤر بیان ایله، چونکی بیانه سیغمازام

ذات ایلیم صیفات ایله، قدر ایلیم برات ایله
گولشکرم نبات ایله، بسطه دهانه سیغمازام

نار منم، شجر منم، عرشه چیخان هجر منم
گؤر بو اودون زبانه سین، من بو زبانه سیغمازام

شمس منم، قمر منم، شهد منم، شکر منم
روحی- روان باغیشلارام، روحی- روانه سیغمازام

گرچی بو گون نسیمیم، هاشیمیم، قورئیشیم
بوندان اولودور آیتیم، آیت و شأنه سیغمازام

شاعیر: عماد الدین نسیمی

گولسون منه

آخر آغلاتدین منی، بیگانه لر گولسون منه

شمع تک یاخدین منی، پروانه لر گولسون منه

منده یالوارام، گوزون یادیله، پیر میکده

ائیله مست ائتسین منی، مستانه لر گولسون منه

پرتو خورشید رویین جام می ایچره گؤروب

آغلارام قوی دوریده پیمانه لر گولسون منه

قورخورام سر دهانین می ایچیب فاش ائیله یم

مست اولام کیم عارف، میخانه لر گولسون منه

باغلا اول زنجیر زولفونه من سرگشته نی

قویما کیم صحرانشین، دیوانه لر گولسون منه

لیلی وش، زولفوندن آیری ایسته رم مجنون اولام

قوی ائشیتسین بو سؤزی، فرزانه لر گولسون منه

ییخا بیلمزدی فلک اولسایدی ییخدی هجر یار

واحدم قوی ساکن ویرانه لر گولسون منه

علی آقا واحد

قان اولان کونلوم

گلوبدور تنگه ای ظالم، ستمله قان اولان کونلوم

همیشه باغ وصلینده، گولوب خندان اولان کونلوم

دوشوب مجنون کیمی، صحرایه بیر لیلی فراقیندا

بوتون عاشقلر ایچره، منبع عرفان اولان کونلوم

نه اولدو بیلمه دیم دوشدو، جدا گولزار کویوندان

همیشه خوان وصلین بزمینه، مهمان اولان کونلوم

کیمه بیلمم، گئدیب اظهار قیلسین محنت عشقین

دؤنوبدور قانه هجرینده غمی پنهان اولان کونلوم

نه چاره ائیله سین، بیلمم خلاص ائتسین اوزون غمدن

اسیر محنت و پا بسته هجران اولان کونلوم

اولورمی بیر زمان خرم، یئتیشسه وصل جانانه

غم هجرینله افغانلار چکیب، گریان اولان کونلوم

منم فرهاد! عصرین سئودیگی {واحد} گوزللر دیر

اودور کی لاله داغین گؤستریر، ویران اولان کونلوم

علی آقا واحد

سرو نازه وئریب

بوتون گوزللیگی تانریم او سرو نازه وئریب

او هر نه ائتسه طبیعت اونا ایجازه وئریب

اول آهو گؤزلو گؤرخورام منی خطایه سالا

کی، فیتنه سیله چوخ عاشیقلری گودازه وئریب

اَییلدی سجده یه، محراب گؤردو قاشلارینی

اودور کی، اهل ریا مئیلینی نمازه وئریب

گولردی قیرخ گوزل عشقیله، آغلایاردی خزر

همین او ذوق صفانی کره آرازه وئریب

جمال یوسیفه جاه و جلال محموده

کمالی معرفتی سرّی وار ایازه وئریب

گوزللیک عالمینین شهریاری دیر بو پری

بونا بو سلطنت حسنی ایندی تازه وئریب

بو فخریمیز بیزه واحد بؤیوک سعادتدیر

زمانه، ثروت آغیر یوکدور، آنلامازه وئریب

شاعیر: علی آقا واحد

زولفونده

زولفونده نه لازیم، گؤزلیم، شانه دولانسین؟

قویما او حرمخانه نی بیگانه دولانسین

عیب ایله مه، کویوندا دولانسام گئجه گوندوز

شمعین گرک اطرافینه پروانه دولانسین

ساقی دولانیم باشینا مئی جامینی گزدیر

سرمست اولوم، باشیما میخانه دولانسین

اول زولفه کونول وئرمه، دییرلر منه ال چک

اونسوز نئجه بس بو دل دیوانه دولانسین

مجنون نه برابر منه صحرالره قاچدی

عشق اهلی اودور عرصه ده مردانه دولانسین

اغیار ایله اؤز یارینی همدم گؤرن عاشیق

دوشسون او گرک دشت و بیابانه دولانسین

سرخوش لیق ایله عؤمرونی صرف ائیله مه «واحید»

عارف اونا دییرلر کی، حکیمانه دولانسین

شاعر: علی آقا واحد

پشیمان دئیلم

سئومیشم من سنی، ائی شوخ پشیمان دئییلم

سندن ال چکسم اولونجه اگر، اینسان دئییلم

او وفاسیز کی، سنین له بئله رفتار ائله دی،

من بو ایشدن، گوزه لیم، ذره جه خندان دئییلم

مین اگر دوشمنیم اولسا، او جفا پیشه کیمی،

سنده قورخما، مله ییم، من داها قورخان دئییلم

سئویرم من سنی، بی حد حساب ائتمه منی،

سندن اوزگه گوزه لیم عشقینه قوربان دئییلم

سن منیم له اولاجاقسان، نه قدهر عمروم وار،

سندن اوزگه گوزه ل عشقینده نیگاران دئییلم

منی سندن آییرا، بلکه، اولن واختدا عجل،

واحیدین عاقلی کئسیر هر شئی، نادان دئییلم

علی آقا واحدین شعرلرین‌دن

وورولمیشام

اجازه ویر باخیـــم، ای گــــل، اوقاره گوزلرینــــه

وورولمیشـــام، نه ایدیــــم، آشکاره گوزلرینــــه!

غم ایتمه رم منــی یوز دفعه گونده ئولدوره سن

باخانـــدا بیــــرده دیـریللــم دوباره گوزلرینـــــــه!

جمالین آچما گلـم، قورخورام گوروب اوزونـی

گون اولسون حسنینــــه عاشق، ستاره گوزلرینـــه!

اولایدی قسمــــت، ئوپه یدیــــم او نازک اللرینی

اورکـــدن ایله میشــــم استخاره گوزلرینــــــــه!

کمنـــد آه ایلـــــه صیادلـــــــر دالینجـــــا دوشــــر

بو ناز ایلـــــه اگر ایتســــــه ن اشاره گوزلرینــه!

گوزوم گوتورمییـر، اغیارلــر باخانــــدا سنـــــه

بیر آیـــری گوزلـــــه ایدیرلـر نظاره گوزلرینــه!

شکستــــه واحده اولماز طبیــــب لردن عــــــلاج

قالوبدور اینـــــدی سنین بیرجه چاره گوزلرینه! 

شعر: علی آقا واحد

محبوس

ساعتی از نیمه شب گذشت و سیاهی

چهره بر آن میله های پنجره مالید

باد شب از زیر طاق سبز درختان

سینه کشان در رسید و غمزده نالید

سایه ی کمرنگی از سپیدی مهتاب

روشنی افکند بر قیافه ی محبوس

چین و شکن های چهره اش همه جان یافت

چون رگه ی سنگ زیر پرتو فانوس

در پی هم ضربه های ساعت زندان

زنجرگان را ز خواب ناز برانگیخت

چشمه ی آوازشان ز حنجره جوشید

نغمه ی آنها به بانگ باد درآمیخت

در دل زندان سرد ، وحشت و سرما

چرخ زنان در سکوت و واهمه می گشت

ظلمت شب با درنگ دوزخی خویش

همهمه می کشت و بین همهمه می گشت

در دل دیوار نم کشیده ی زندان

جانوران را هزار گونه صدا بود

وز بن سوراخ های گمشده ی سقف

غلغله ای پخش در سکوت فضا بود

رشته طنابی ز نور غمزده ی ماه

روزنه را می گشود و سر زده می تافت

در بن سرداب می گرفت به میخی

ماه ، بدیناسان کلاف واشده می بافت

چهره ی محبوس زیر پرتو مهتاب

آبله گون و پریده رنگ و کسل بود

عرصه ی پیشانی اش فشرده و کوتاه

چین جبینش نشان عقده ی دل بود

در گره ی ابروان پهن و سیاهش

 راز نهانش نهفته بود و هویدا

اشک فرو می چکیدش از بن مژگان

آه برون می دویدش از دل شیدا

قطره ی اشکی چو خشک و یخ زده می شد

بر رخش آهسته می گشود نواری

بر مس سیمای او که رنگ شفق داشت

زنگ غم اکنون فشانده بود غباری

شانه ی یخ کرده و کرخ شده ی او

 خم شده بود از فشار پنجه ی سرما

از تن او رفته بود طاقت فریاد

در دل او مانده بود حسرت گرما

همچو درختی که از نسیم بلرزد

خسته و خاموش بود و در هیجان بود

پیکر بیمار او ، نحیف و خمیده

از پس پیراهنی دریده عیان بود

موی پریشان او ز شیطنت باد

یک نفس آرامش و قرار نمی دید

از وزش باد شب که قهقهه می زد

پیکر زارش به جز فشار نمی دید

با همه اندیشه ها و با همه غم ها

خواب به چشمان او چکید و فرورفت

ز هر جگر سوز یأس در دل او ماند

مرغ سبک بال هوش از سر او رفت

باد ، دگرباره ناله کرد و سرانجام

از تب و تاب اوفتاد و همهمه کم شد

دیده ی محبوس ناگهان به هم آمد

بی حرکت در کنار پنجره خم شد

نادر نادرپور

عدودن قورخماریق

بیــزی مردانــه دوغمشـــدر طبیعــت ابتدا سینـــدان

عدونیــن قورخماریق قانلار توکـن نوک جداسیندان

ئولونجه شکوه یه دیل آچماریق اعدای بی رحمین

اگـر یوز یــول کسیلسـه باشیمیـز تیــغ جفاسینــدان

عدولـــر باغرینـــی چاتلاتمیشیق میدان حرب ایچــره

بیز اول فاتحلریـــک حقین ظفرپرور صدا سینــــــدن

شرار تیــــغ میزدن هر زمان دشمـــن فرار ایتمیــش

قاچار خفاش بـــد طینت نیجـــه شمسین ضیا سینـدان

شهیــــد اولمـاق فقط حریــــت اوغروندا سعادتـــــدر

اسارتلـــه حیاتیـن بی ثمر ذوق و صفــا سینـــــــــدان

سه ورسه ک کاوه تک آزاده لیــــک، مظلوم دنیانی

خلاص ایتمک گره ک ضخاک عصرین هر بلا سیندان

اگر مظلومـــی قورتارماقسا مقصـــد ظلم ظالمدن

گره ک بالمره ییخماق قلعه ی ظلمی بنا سیندان... 

شعر: واحد

درنگ

در درنگ این طلوع واژگون

گر چه شستند آب را در جوی خون

گر چه خار هرزه بی پروا درید،

سینه‌ی عشق و گلو گاه امید ...

گرچه عشق از عاشقی بیزار شد،

قلب‌ها از غم به خود آوار شد ...

"گرچه"، "گرچه" گرچه صدها "گرچه" باز

می کند از هر طرف گردن دراز

هر چه را اما بلندایی بود

از پی هر "گرچه"، "امّایی" بود

دانم و دانی که این شب سر شود

شب اگر یلداست هم آخر شود

تا سحر راهی نمانده، دل گواست

روح شب خود شاهد این مدعاست

بار دیگر آفتابی سینه چاک

می رسد آسیمه سر از راه خاک

تا برانگیزد ز رخسارت غبار

تا برآرد از سیاهی‌ها دمار

هسته‌ی تردید ویران می‌شود

ابرهای مرده باران می‌شود

از هم اکنون در زلا ل نور او

شستشو کن، شستشو کن، شستشو ...

یار دبستانی

یار دبستانی من با من و همراه منی

چوب الف بر سر ما بغض منو آه منــــی

حک شده اسم منو تو روتن این تخته سیاه

ترکه ی بی داد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفهاش

خوب اگه خوب، بد اگه بد مرده دلهای آدماش

دست منو تو باید این پرده ها رو پاره کنه

(کی میتونه جز منو تو درد ما رو چاره کنه)2

یار دبستانی من با من و همراه منی

چوب الف بر سر ما بغض منو آه منی

شیونی نیلر!

چشمین کی آلیر ناز ایلــــه جان، شیونــــی نیلـــر؟

مژگانیــــن اوخونــــدان ییخلان شیونـــی نیلــــر؟!

ســــرو چمنــــــه قامتیـــــن افتاده ســـــی باخماز،

محتـــاج تماشای رخیـــــن گلشنـــــــــی نیلــــــــر!

سن جور ایلــــه من یالواریم حقـــه، سن اینانمــا

تانریم، گورگ آخــــر، سنـــــی نیلـــــر، منی نیلر!

دفن ایله مه، اولســام ســــر کوینــــده شهیــدیـــن،

عریـان گـــرگ عاشـــق، کفنــــی، مدفنـــی نیلـــــر!

جــان و تنـــــی نــــذر ایلــــه میشــــم راه وفـا ده

یاریــن ســه ون عاشـــق داخــی جان و تنــــی نیلر!

غم پیرهنیـــن سیـــل سرشک ایچـــره بوراخدیــم

گردابـــــده غـرق اولسا گمـــــی، یلکنــــــی نیلــر!

ئوز دوستی کی، مین جـور ایله دی واحده، گیتی

قیل اینـدی تصــــــور اونـا، گـــور دشمنـــی نیلــر!

واحد

دیوانه

شبح، کم کم، قدم ‌آهسته تر کرد

نگاهش لای تاریکی درخشید

صدای غرش بادی که برخاست

شبح را اضطرابی تازه بخشید

درختان، سینه ها بر هم فشردند

نفس ها منجمد شد در گلوها

گهی می تافت چشم یک ستاره

گهی می بست چشم از جستجو ها

نسیم سرد و حزن آلود پاییز

فرو می رفت در برگ درختان

درخت از درد می نالید و می خواند

به گوشم داستان تیره بختان

شب مهتابرو ، خاموش و محزون

مکان در کوچه ی مهتابرو داشت

نم مهتاب، با تاریکی خشک

نمی جوشید و با او گفتگو داشت

فروغ ماه، از لای درختان

زمین و سایه ها را خال می کوفت

چو بر دیوارهای کوچه می تافت

سیاهی می زدود و سایه می روفت

هوا از بسکه روشن بود و شفاف

نمی آسود ماه از رهنوردی

نمایان بود پرواز فرشته

در اعماق سپهر لاجوردی

صدایی از بهم ساییدن بال

به گوشم می رسید از آسمان ها

نسیم دلکشی از جنبش پر

به بازی بود و با تن ها و جان ها

هزاران تن از اشباح خیالی

در آن تاریکی شب می دویدند

خروس نیمه شب کز دور می خواند

صدایش را هراسان می شنیدند

به بام خانه ای در پیچ کوچه

شباهنگ پریشان می سرایید

چراغی در اتاق خانه می سوخت

ولی کم کم به خاموشی گرایید

شبح، نزدیکتر آمد، به در زد

صدای در ، طنین در خانه انداخت

به آهنگ صدا بیدار شد ماه

نگاهی خیره بر دیوانه انداخت

هیاهو در سکوت خانه گم شد

ولی از آن، صدایی بر نیامد

کسی از پشت در، چیزی نپرسید

سری هم از میانش درنیامد

شبح، لختی توقف کرد و آنگاه

به در، یکبار دیگر سخت تر زد

صدای پایی از دهلیز برخاست

کسی از پشت در، دستی به در زد

شبح، با چابکی از کوچه بگریخت

سپس در پیچ تاریکش نهان شد

سری از لای در، در کوچه خم گشت

نگاهش در سیاهی ها روان شد

صدای کیست؟ رعب انگیز و سنگین

کسی را در سیاهی جستجو کرد

چو باد شوخ و بازیگوش خندید

صدای بدگمان، دنبال او کرد

درون کوچه ی خاموش، تنها

نسیم مهر، برگ از شاخه می چید

چو مرد درگشا، در را فروبست

صدای خنده ای در کوچه پیچید

نادر نادرپور