بازدید : مرتبه
تاریخ : 18 مرداد 1390
شب یار من تب است و غم سینه سوز هم
تنها نه شب در آتشم ای گل که روز هم
ای اشک همتی که به کشت وجود من
آتش فکند آه و دل سینه سوز هم
گفتم: که با تو شمع طرب تابناک نیست
گفتا: که سیمگون مه گیتی فروز هم
گفتم: که بعد از آن‌همه دل‌ها که سوختی
کس می‌خورد فریب تو؟ گفتا هنوز هم
ای غم مگر تو یار شوی ورنه با رهی
دل دشمن است و آن صنم دل‌فروز هم
رهی معیری
طبقه بندی:
ارسال توسط N_Behzad
آخرین مطالب
