ادبیات فارسی در آذربایجان

سرزمین آذربایجان در دل ایران پهناور و کهن که یکی از گاهواره‌های دیرین حکومت و تمدن است، قرار دارد.به همین سبب در طول تاریخ و در تمام ادوار اهالی آذربایجان با مردم دیگر نقاط ایران، ریشه‌های فرهنگی و تمدنی همگون داشته‌اند و ریشه‌های دینی و مذهبی آنها یکی بوده است.

سرزمین آذربایجان آن سوی ارس در دل همین اشاره قرار می‌گیرد.بدین سبب، مجموعه سرزمینی آذربایجان یکی از سرچشمه‌های غنی شعر فارسی بوده که علیرغم ترک زبان بودن ساکنان این سرزمین در شکوفایی و تجلی شعر فارسی نقش ویژه‌ای داشته است.نام بردن از این شاعران نامی آذربایجان که شعر فارسی سروده‌اند ستون بلندی را می‌طلبد.بدین سبب با وجودی که بخشی از این سرزمین از ایران جدا افتاد اما ریشه کهن و عمیق به هم پیوسته بار و بر آن را از دل یک چشمه سیرآب می‌کند و تعلق خاطر به منویات فکری و فرهنگی مشترک همچنان در دل‌های مردمی‌که در آن سوی ارس در جمهوری آذربایجان می‌زیند چونان شعله‌ای گرمی‌بخش روابط همدلانه است.پس تعلق خاطر آنان به ویژه فرهیختگان آن دیار به زبان و ادبیات فارسی به صورت موضوعی غریب و تازه نیست بلکه استمرار جریان ژرف تاریخی است که در مسیر خاص خود همچنان به پیش می‌رود.در آذربایجان، همواره به زبان و ادبیات فارسی علاقه‌ی وافری وجود داشته است و این خیلی طبیعی است، چرا که در طول اعصار گذشته این زبان در آذربایجان جایگاه ویژه‌ای داشته و اکثر ادیبان و شاعران آذربایجانی، آثار گران‌بهای خود را با این زبان نگاشته‌اند.