مادر از بهر غم و رنج جهان زاد مرا

مادر از بهر غم و رنج جهان زاد مرا

درس غم داد در این مدرسه استاد مرا

دل من پیر شد از بس که جفا دید و جفا

ندهد سود دگر قامت شمشاد مرا

آنچه می خواست دلم چرخ جفا پیشه نداد

و آنچه بیزار از آن بود دلم، داد مرا

غم مگر بیشتر از اهل جهان بود که چرخ

دید و سنجید و پسندید و فرستاد مرا

در دلم ریخت بس بر سر هم غم سر غم

دل مخوانید، خدا داده غم آباد مرا

زندگی یک نفسم مایه ی شادی نشده است

آه اگر مرگ نخواهد که کند شاد مرا

ترسم از ضعف، پریدن ز قفس نتوانم

گر که صیاد، زمانی کند آزاد مرا

آرزوی چمنم کم کمک از خاطر رفت

بس در این کنج قفس بال و پر افتاد مرا

یک دل و این همه آشوب و غم و درد عماد

کاشکی مادر ایام نمی زاد مرا

عماد خراسانی