حضرت رقیه(س) باباسێنا سؤیله‌ییر

اؤلۆب اکبریـم آمـانـدێر، بابـا کارزاره گئتمـه

منی باشۇوا دوْلاندێر، اؤلۆره‌م کناره گئتمه

دؤزه بیلمیره‌م من اؤللـه‌م گئده‌‌سن اگر اۇزاغه

آتا اؤلسه گر یتیمه قێزێ کیم آلار قۇجاغه

گره‌ک اوْندا قێزلار ایچره باشێمێ سالام آشاقه

بابا جان ترحّم ائت بۇ دل-ی-بی‌قراره گئتمه

سنیله‌ن بۇ رزمه گئتدی نئجه راحت اوْلدۇ اصغر

منی ده گل آل قۇجاغه، آپار اوْخلاسۇن بۇ لئشگه‌ر

منی شامێن اهلی سن‌سیز، بابا الده اؤلدۆره‌رلر

چکه‌ر آیرێلێق اوْدۇندان اۆره‌گیم شراره گئتمه

گؤرۆره‌م قایێتمایێبدێر گئده‌ن عرصه‌ی-ی-جیداله

اوْدۇر ائیلیره‌م بۇ قدری قاباغۇندا آه-وْ-ناله

ائشیدیب فراقۇن عمّه‌م گؤرۆسن قالێب نه حاله

الی سینه‌ده سرشگین تؤکۆرۆ عذاره گئتمه

بیله شئمر اگر سنین من، قێزۇوام عداوت ائیله‌ر

آپارێنجا شام-ی-شومه، منی اؤلدۆره‌ر اوْ کافر

بیزی اوْلسا گر دوباره وطن-وْ-دیاره قَیته‌ر

بۇ عزالی امّهاتی، ائله فکر-وْ-چاره گئتمه

بئله کی قوْیۇب گئدیرسن بۇ پناهسیز بناتی

دئ گؤرۆم سوار-ی-ناقه کیم ائده‌ر مخدّراتی

سۇ گتیرمه‌گه بهانه، ائدیسه‌ن اگر فراتی

سۇ آدێن گتیرمه‌ره‌م من، دیلیمه دوباره گئتمه

سنین آی بابا اگرچه اۆره‌گۆن دوْیۇبدۇ منده‌ن

نئیله‌سین رقیّه‌وْن آخر، هله دوْیمئییبدی سنده‌ن

سنین عئش-وْ-التفاتون، آیێرێب منی وطنده‌ن

چکر ایندی داغ-ی-هئجرون دل-ی-داغداره گئتمه

بئله کی شتابیله‌ن سن، من تک قوْیۇب گئدیرسن

من-ی-زاری اوْلما راضی ائله‌سین اسیر دوشمن

قێل اؤزۆن دعا اقلا" سن اؤلۆنجه قوْی اؤلۆم من

غم-ی-هئجرون ائتمه‌سین تا، منی بخت-ی-قاره گئتمه

استاد رحیم منزوی اردبیلی