توپراغا دوندوم

ازدیکجه فلک، توپراغا دؤندوم بو جاهان‌دا،

یوخ اوزگه دنیم من اویودم بیر داها اون‌دا

دیوار دیبینه چکسه‌ده یوخسوللوغوم آنجاق،

هوما قوشو دایه‌مدی منیم من دوغولان‌دا

غم داغی اینان، قامتیمی ایدی کمان‌تک،

آنجاق منی سیندیرمادی بیر لحظه بوران‌دا

دؤوران منه نه وئردی، نه گئیدیردی، سوروشما،

روزوم غضبیم، پالتاریم عیبیم‌دی جاهان‌دا

داغ صبریم‌ایله اویغودایام داغ اتیینده،

خنجرله آییرماق بیزی مومکونمو بیر آن‌دا!؟

اوز سوفره‌مه مئهمان اولورام بسدی منیم چون،

گؤز دیکمرم اوزگه علینه، قوپسا طوفان‌دا

کام آلماسادا هر ایکی دونیادا بو عاشق،

قلبی آچیلیر یاری گؤروب حئیران اولان‌دا

بیر دؤرّم، اوزوم، قیمتیمی وئرمه‌سه‌لرده،

آیدین‌دی منه، یوخدو خریدار بو مکان‌دا

من کی، فلکه مینّت‌ایله باشیمی اَیمم،

ازسین، نه اولار، ایسته‌مرم اوندان آمان‌دا

ظاهرده منم وارلی کی، باطین‌ده فقیرم،

غؤنچه کیمیم پالتارین آلتین‌دا قالان‌دا

الوان لیباسا یوخ هوسیم، کعبه تکین من،

بسدیر دَییشم پالتاریمی ایل قورتاران‌دا

سایه‌مده اگر شهرته چاتمیشسا بو خالقیم،

روزوم سوموک اولموشدو هوما تک بو مکان‌دا

صائیب، سنی کیم باغلادی بو مولکه کی قالدین؟

ایندی سنه زیندان‌دی بورا، قال، هله یان‌دا!

شاعر: صائب تبریزی