ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که میتواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را
بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا
شهریار
علی ای همای رحمـت تو چه آیتی خدارا
که به ماسوا فکنــــدی همه سایه هما را
(علی) ای همای رحمت اولان آللاهین نشانی
اوهماکی کولگه سینده هله ساخلیوب جهانی
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خــــــــدا قسم خدا را
ئوره ک آلله آختارورسان ائله گور(علی) جمالین
کی(علی)ده گورمیشم من قسم آللاهاخدا نی
به خـدا که در دو عالـــم اثر از فنــا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقــــــــا را
ائیکی دنیادافنادن داهابیراثر گورنمز
کرم ائیلیوب(علی)گردوتاچشمه ی بقـــــا نی
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهــر ســوزد همه جان ما سوا را
بئیزه یاغماسن بولوت تک اوگون ای سحاب رحمت
اویاناراود ایچره دوزخ چکه جاق دی ما سوانی
برو ای گــدای مسکین در خانه علی زن
که نگیــن پادشاهــی دهد از کرم گـــــدا را
الی بوش.یئری (علی)نین اتگین دوت اوندان ائیسته
ئوزگی لن اول شهنشه ائلیرغنی گــــــــدانی
به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیــر توست اکنـون به اسیر کن مدارا
کیم اوز اوغلونا(علی) دن سورا ائلیوب سفارش
گئچنین اوقا تلمله گرالوزده دور ا وجــــا نی
به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علــم کند به عالـم شهـدای کربلا را
کیم(علی ) کیمی جهانه بئیرعجیب اوغول گئتیرمیش
کی علم ائدوب جهانه شهــــــــدای کربلا نی
چو بـه دوست عهــد بنـدد زمیــان پاکبازان
چو علی که می تواند که به سر برد وفا را
کیم اونون کیمی یاریلان ائله باغلیوبدی پیمان
کیم (علی) کیمی یئتیرمیش باشا عهدیلن وفا نی
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیـــرم چــه نامــم شــه ملـک لا فتــی را
دئیه بیلمیرم بشردور بویا تانری حیرانام من
نه آدیلا سسلیوم من شه ملک لا فتـــا نی
به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که زکــوی او غبــاری بــه مــن آر توتیـا را
ایکی گوزلریم قان اولدی یئتیرای نسیم رحمت
سرکویی نین غبارین منه سـا نکی توتیا نی
به امیــد آنکه شاید برسد به خاک پایش
چه پیام ها سپردم همه سوز دل صبا را
بوامیدیلن کی شا ید چا تا عرضیم اول جنا به
نه یانیقلی سوزلریلن یولا سالمــــوشا م صبانی
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
کــه زجــان مــا بگــردان ره آفـت قضــا را
دالی قئیترن قضانی گوره صدقیلن دعانی
یولینی عوض له قئیتربئیزی قصدائدن قضـــانی
چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم
که لســان غیب خوش تر بنـوازد این نوا را
نه دئیوم بوشوقدان من کیمه اوخشادیم کی سن سن
ائشیدنده لامکان دان سنه شـــــا ن لافتا نی
همه شب دراین امیدم که نسیم صبحگاهی
بــه پیـام آشنــایـــی بنــــــوازد آشنـــا را
گئجه لربودور امیدیم کی سحریئلی گئتیرسین
اوپیام آشنانی کی سورشمــوش آشنـــــانی
زنــــوای مـرغ یـا حق بشنـو کــه در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است (شهریارا)
ائشیدین کی مرغ یاحق گئجه صبحه آز قالاندا
نئچه دوستی (شهریار) تک دا دا سسلیور نها نی
بوداعزیزدوستوم و قارداشیم استاد بحرالعالومی شاعرویازیچی رادیوآذری نین مدیری
چویرن و زحمت چکن متن دیر کی آذری رادیونین سایتیندا ثبت الوب دوستلار
اوخویابیلرلر
Hörmətli oxucularımıza mübarək Rəcəb ayı münasibəti ilə tanınmış nohəxan və Əhli-beyt şairi Eynəddin təxəllüslü Əli Əşrəfi Rad-dan mərhum Ustad Şəhriyarın Homayi Rəhmət şerinin tərcüməsini təqdim edirik.
Allah Təala Ustad Şəhriyara qəni qəni rəhmət eləsin və Ustad Əşrəfiyə can sağlığı və uzun ömür kəramət buyursun inşallah.
Əli ey Homyi Rəhmət olan Allahın nişani
O Homa ki kölgəsində hələ saxliyib Cəhanı
Ürək! Allah axtarırsan elə gör ƏLİ(ə) cəmalın
Ki Əli(ə)-də görmuşəm mən qəsəm Allaha Xüdani
İki dünyada fənadan daha bir əsər görünməz
Kərəm eyləyib Əli(ə) gər tuta çeşmei bəqani
Bizə yağma sən bulut tək o gün ey səhabi rəhmət
O şərari qəhrə duzəx çəkəcəkdi masəvani
Əliboş! Yeri Əli(ə)-nin ətəyin tut ondan istə
Üzügüylə ol şəhənşə eləyir qəni gədani
Kim öz oğluna Əli(ə) tək eləyib belə sifariş
Keçinin o qatilimlə gər əlizdədir o cani
Kim Əli(ə) kimi cəhanə bir əcib oğul gətirmiş
Ki ələm edib cəhanə Şühədayi Kərbəlani
Kim onun kimi yar ilə elə bağlayıbdı peyman
Kim Əli(ə) kimi yetirmiş başa əhdilə vəfani
Deyə bilmirəm bəşərdir bu, ya Tanrı, heyranam mən
Nə ad ilə səsləyim mən şəhi mülki lafətanı
İki gözlərim qan oldu, yetir ey nəsimi rəhmət
Səri kuyünün qubarin mənə sankı tutiyadi
Bu ümid ilə ki şayəd çata ərzim ol cənabə
Nə yanıqlı sözlər ilə yola salmışam səbani
“Geri Dondərən Qəzanı” görə sidqilə duanı
Yolunu əvəzlə qaytar, bizi qəsd edən qəzanı
Nə deyim bu şövqdən mən, kimə oxşadım ki sənsən
Eşidəndə laməkandan sənə şəəni lafətani
Gecələr budur ümidim ki səhər yeli gətirsin
O pəyami aşinanı ki soruşmuş aşinanı
Eşidin ki Mürqi Yahəq gecə sübhə az qalanda
Neçə dostu “Şəhriyar” tək dada səsliyir nəhani